ประวัติ และหลักการของแบร์นูลลี

หลักการของแบร์นูลลี

พิจารณาของเหลวในหลอดแก้วสี่หลอดที่ต่อถึงกันด้วยท่ที่วางตัวในแนวระดับและต่อกับกระบอกแก้ว ดังรูป ก. ให้ของไหลใต้หลอดแก้ว 1,2,3 และ 4 ไหลไปทางขวามือมีอัตราเร็วเป็น v1 v2 v3 และ v4 ตามลำดับ เนื่องจากพื้นที่ที่ของไหลเคลื่อนที่ผ่านใต้หลอดแก้วมีขนาดเท่ากันตลอด ดังนั้น v1 = v2 = v3 = v4 และความดันในของไหลใต้หลอดแก้วทั้งสี่ก็มีค่าเท่ากัน เพราะระดับของไหลในหลอดแก้วทั้งสี่สูงเท่ากัน

ถ้าผิวล่างสุดใต้หลอดที่ 2 เว้า ดังรูป ข ของไหลใต้หลอดที่ 2 จะไหลผ่านพื้นที่ที่เล็กกว่าพื้นที่ใต้หลอด 1,3 และ 4 ดังนั้น v2 จะมีค่ามากที่สุด และ v1 = v2 = v4 ถ้าสังเกตระดับของของไหลในหลอดที่ 2 จะเห็นว่ามีระดับต่ำสุด ความดันในหลอดที่ 2 จึงมีค่าน้อยที่สุด แสดงว่าเมื่ออัตราเร็วของของไหลเพิ่มขึ้น ความดันในของไหลจะลดลง และในทางกลับกัน เมื่ออัตราเร็วของของไหลลดลง ความดันในของไหลจะเพิ่มขึ้น

จากสถานการณ์นี้สรุปได้ว่า เมื่อของไหลที่เคลื่อนที่ในแนวระดับมีอัตราเร็วเพิ่มขึ้น ความดันในของไหลจะลดลงและเมื่อ ของไหลมีอัตราเร็วลดลง ความดันในของไหลจะเพิ่มขึ้น ข้อสรุปนี้ค้นพบโดยแบรู่นูลลี (Daniel Bernoulli)และเรียกว่า หลักของแบร์นูลลี(Bernoulli's principle)